dag 11 wat een motorrit

Dag 11...ongelooflijk wat een rit..   Na een heerlijk ontbijtje en een warme dag voor de boeg wilden we snel weg op de motor. Herman uit Almelo..jaja wie kent hem niet?..kwam spontaan vertellen van de route met 300 bochten...?! Een route naar een dorp waar volgens hem de tijd had stil gestaan en zeer de moeite waard moet zijn. Na 5 minuten kwam Herman terug met een boekje waarin details en de route stond. We besloten het te gaan doen. Dus pakken,aan tanktas vol en zwembroek en handdoek mee en starten maar. We reden richting locarno Zwitserland weer in. Na getankt te hebben vervolgden we onze weg naar de andere kant van het lago maggiore. Een kant die wat vlakker, breder en rustiger is. Maar wel super mooi en heerlijk is om met de motor te rijden. In het plaatsje Vira sloegen we af. De weg van 300 bochten op.... Het was direct raak: de ene haarspeldbocht na de andere. Het hield niet op. Al snel reden we op grote hoogte en overzagen we het lago Maggiore en alle plaatsen er omheen. We zagen zelfs waar we gisteren gezwommen hadden. Adembenemend!!! En wat hoog reden we!! De weg was redelijk goed maar wel krap. Dus bij tegenliggers was het flink remmen om elkaar niet te raken. Af en toe stopten we om van het uitzicht te genieten en de stilte. Na, voor mijn gevoel, wel een uur geklommen te hebben, bereikten we de top. Joepie een restaurant!! En wat koeien?! Van die schotse hooglanders...mooie beesten. We namen een lekkere cappuccino...we koelden snel af van de inspannende klim met de motor. Na een uur reden we verder. De afdaling was eveneens stijl en krap...en ging door dorpjes waarvan de huizen tegen de bergwand leken aangeplakt te zijn. Hoe kan je hier leven?? Je klopt je kussen uit het raam en als je hem los laat ligt hij minimaal 100 meter lager...pfff. In het plaatsje Indemini sloegen we van de route af. Een doodlopende weg..Tja welke was dat niet..maar we wilden het eens zien. Het weggetje leek wel een fietspad met haarspeldbochten...en natuurlijk kom je dan ineens tegenliggers tegen...spannend hoor met een afgrond van minimaal 100 meter naast je zonder vangrails...gelukkig ging alles goed. Op het doodlopende punt hebben we omgekeerd. We zagen in de huizen tegen de bergwand overal mensen tevoorschijn komen om te kijken waar dat mooie motor geluid vandaan kwam.... Na het krappe weggetje weer omhoog te hebben gereden vervolgenden we onze slingerende zeer krappe weg langs allerlei dorpjes weer. Na wat kilometers reden we Italië weer in. In een mooie villa wijk kwamen we uiteindelijk weer bij lago maggiore uit. Aan de overkant zagen we onze camping liggen. De ruime weg die we nu weer hadden gebruikte we om lekker af te koelen dus het gas ging weer open. Na wat kilometers suisden we voorbij een mooi strandje dus het anker uit en keren. We parkeerden de motor, helmen aan de ketting, alarm erop en naar beneden naar het strand. Alle kleding konden we mooi op de rotsen uitstallen om het zweet te laten drogen en daar lagen we dan...heerlijk. Toen gingen we het koude water in. Op blote voeren op de soms scherpe stenen gingen we dieper en dieper...Brrr. Maar wel lekker verkoelend. Nadat we waren opgedroogd gingen we terug naar de motor. De lucht betrok en we zaten nog aan de andere kant van het meer. Met een lekker gangetje reden we terug naar locarno. Na een lange tunnel belanden we ineens in een hevige regenbui...we hadden ons dekbed buiten gelegd en de tent stond nog open dus we reden door. We reden achterop een lange stoet auto's met vooraan twee bussen. We moesten nog de grens over en als die bussen gecontroleerd worden zou het een leuke file geven en staan wij achteraan...dus?...in de regen inhalen die stoet. Oppassen voor glad wegdek natuurlijk maar al gauw reden we achter de bussen...toen de grens over en snel naar de camping...de regen hield op. De weg was redelijk droog...zouden we geluk hebben gehad met onze spullen op de camping?? Ja dat hadden we. Ondanks een klein buitje was alles nog droog...pffiieeuww. Vermoeid van de dag gingen we even zitten. Het was inmiddels al acht uur geworden en we wilden nog de boulevard op dus de gasstellen op de aanhanger geplaatst en koken maar. Binnen een half uur een grote pan macaroni klaar...jammie!! Gezien de tijd ruimden we snel op en liepen de camping af richting de boulevard. Er was een rommelmarkt. Leuk om rommel van italianen te zien. Aan het eind van de boulevard namen we plaats op een terras. Voor we weg gingen namen we een ijsje met twee mega bollen erop...heerlijk!! Rond twaalf uur waren we terug bij de tent...verslagje typen, Douchen en in die Zelt hinein!!